Dear diary::Γιατί να σε παίρνει από κάτω?

Πέμπτη βράδυ και όλα είναι ήσυχα...Έχω ανάψει κεράκια και απολαμβάνω την ηρεμία...Ο μόνος θόρυβος που ακούγεται είναι ο ήχος του πληκτρολογίου καθώς γράφω το ημερολόγιο...
Ηρεμία...ησυχία...στασιμότητα...Απλά χαλαρώνω και απολαμβάνω την στιγμή...
Αύριο αποφάσισα να φύγω για τριήμερο...Θα πάρω το μωρό μου και θα πάμε Λάρισα σε έναν φίλο μου. Δεν τον είδα αυτή την εβδομάδα καθόλου και τι πιο τέλειο από ένα τριήμερο μαζί του...Εκτός αυτού νιώθω την ανάγκη να κάνω ένα ταξίδι...Να φύγω από την Αθήνα... Έκλεισα εισιτήρια...Με τρένο θα πάμε...Πάντα μου άρεσε το τρένο...Το θεωρούσα σαν ένα μέσο να ξεφύγω και να αφήνω όσα με απασχολούν πίσω βλέποντας τα καθώς απομακρύνομαι από Αθήνα...
Μπαίνει Μάιος το Σάββατο...
Νιώθω ότι ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα...
Σταμάτησα να διαβάζω εφημερίδα...Είναι ο 4ος χρόνος που δεν βλέπω και τηλεόραση...
Ακούω μόνο δυστυχία...γκρίνια...γκρίνια...γκρίνια...τίποτα άλλο...Και οικονομική κρίση... Και τι θα κάνουμε... Και τα φάγανε οι πολιτικοί...Και διάφορα τέτοια...λες και άμα ήσουν ΕΣΥ δεν θα έκανες τα ίδια...Έλα τώρα...
Αποφάσισα να μην ασχοληθώ με το θέμα οικονομική κρίση...Όλα είναι στο μυαλό μας... Όταν ήμουν μικρός και χαρτζιλίκι δεν είχα, το να βρισκόμουν με τους φίλους μου στο παρκάκι και να αλητεύουμε με έκανε ευτυχισμένο...Όχι δεν θα πάω στο παρκάκι...Είμαι μεγάλος βλέπεις... θα βρω όμως τρόπους να περάσω το ίδιο χωρίς να με προβληματίζουν διάφορα...

Άμα θέλεις μπορείς...

Μην σε κουράζω και εγώ... Απλά σκέφτομαι ότι η ευτυχία είναι καθαρά θέμα εγκεφαλική... Χαλάρωσε... Και απόλαυσε τις στιγμές που σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο... Είτε αυτές είναι με το μωρό σου, είτε με τους φίλους σου, ή ακόμη και με τους γονείς σου γιατί όχι. Ο καθένας έχει πολλά μέσα για να νιώσει ευτυχισμένος... Οπότε γιατί να σε παίρνει από κάτω?